Ζωγραφίζοντας τη θάλασσα ,Απόλλων Σκαμπαβίας


 Έχουμε τη χαρά να έχουμε στην παρέα μας τον συγγραφέα, κύριο Απόλλων

Σκαμπαβία, ο οποίος θα μας μιλήσει για το βιβλίο του με τον τίτλο: Ζωγραφίζοντας

τη θάλασσα ,το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟS.

Καλώς ορίσατε στην παρέα μας. Σας ευχαριστούμε πολύ. Θέλετε να μας μιλήσετε για

το συγγραφικό σας έργο;

Καλώς σας βρήκα! Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για το βήμα που μου δίνετε και για το

γεγονός ότι θα μιλήσουμε για το τελευταίο μου βιβλίο. Τα τελευταία χρόνια που

ασχολούμαι με τη συγγραφή καταπιάνομαι με ψυχογραφικά μυθιστορήματα. Σε κάθε

μου βιβλίο αναλύω τις συμπεριφορές και τα κίνητρα των ηρώων μου, προσπαθώ να

δικαιολογήσω ενέργειές τους και να ταξιδέψω μαζί τους.

Συγκεκριμένα, το πρώτο μου μυθιστόρημα που εξέδωσαν οι εκδόσεις Κάκτος είναι

ένα ψυχολογικό θρίλερ μεταξύ δυο πανομοιότυπων διδύμων, του Αλέξανδρου και του

Κωνσταντίνου. Ο τίτλος του είναι «Στο Σκοτάδι Κράτα Με», όπου με ροή που

τρέχει, ο κεντρικός μου ήρωας πιάνει τον αναγνώστη απ’ το χέρι και τον οδηγεί σε

μια γρήγορη κούρσα με ανατροπές που κόβουν την ανάσα, ενώ τίθεται ένα ερώτημα:

«Ο Αλέξανδρος πραγματικά βιώνει αυτές τις καταστάσεις που περιγράφει ή μήπως

είναι όλα ένα νοσηρό κατασκεύασμα του μυαλού του;»

Και τώρα…πριν από λίγες εβδομάδες, οι Εκδόσεις Κάκτος εξέδωσαν το δεύτερο μου

μυθιστόρημα, για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα, με τίτλο «Ζωγραφίζοντας τη

Θάλασσα». Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μιλάει για τη δεύτερη ευκαιρία

που μας χρωστάει η ζωή. Καταπιάνομαι με ένα δύσκολο θέμα: την ενδοοικογενειακή

βία σε όλες τις μορφές, σωματική και ψυχολογική. Κεντρική ηρωίδα εδώ είναι η

Λένα, μια γυναίκα σαράντα πέντε ετών, όπου υφίσταται επί είκοσι πέντε συναπτά έτη

κακοποίηση από τον σύζυγό της.

Ποια είναι η υπόθεση της ιστορίας που διαδραματίζεστε στο βιβλίο σας;

Η Λένα, όπως προανέφερα, βρίσκεται σ’ έναν κακοποιητικό γάμο, ώσπου καταφέρνει

να σπάσει τα δεσμά της και να φύγει απ’ αυτό το βάναυσο περιβάλλον που της στερεί

την ελευθερία της, την ίδια της την ύπαρξη, καθώς ήταν αναγκασμένη από τον

σύζυγο της να ζει και να φέρεται, όπως ακριβώς εκείνος επιθυμούσε.

Αποδρά στην κυριολεξία απ’ το σπίτι της και δίνει μια υπόσχεση στον εαυτό της: Να

ζήσει όπως, ακριβώς, η ίδια επιθυμεί. Θέλει να ορίζει εκείνη τη ζωή της. Με το

πέρασμα του καιρού και τη βοήθεια της ψυχολόγου της, βλέπουμε τη Λένα να

ανθίζει, να γίνεται μια δυναμική γυναίκα που κυνηγάει τα όνειρά της.

Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από αυτό το βιβλίο;

Το κεντρικό μήνυμα του βιβλίου είναι η δεύτερη ευκαιρία που αξίζουμε στη ζωή.

Είναι η ευτυχία που θέλουμε να έχουμε όλοι στη ζωή μας. Οι ευκαιρίες πάντα

υπάρχουν, αλλά το βασικότερο είναι να είμαστε εμείς έτοιμοι, έτσι ώστε να

πραγματοποιήσουμε αυτό που επιθυμούμε. Η αλήθεια είναι ότι ένα βήμα μόνο

απέχουμε από την ευτυχία. Το βήμα είναι τόσο μικρό στην πραγματικότητα, αλλά και

τόσο δύσκολο να επιτευχθεί, καθώς πρώτα θα πρέπει να γίνει η αυτοκριτική που θα

μας αποκαλύψει ξεκάθαρα το που βρισκόμαστε, χωρίς να εθελοτυφλούμε.

Είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο φως, κυρία Μαυρούδη, και είμαι τόσο χαρούμενος

που το αναγνωστικό κοινό το αγκάλιασε αμέσως. Λαμβάνω καθημερινά στα σόσιαλ

φωτογραφίες του βιβλίου και σχόλια από ανθρώπους όλων των ηλικιών. Οι

αναγνώστες ταυτίζονται με τη Λένα και οι περισσότεροι μου γράφουν για αυτή την

αισιοδοξία που σας μιλάω τώρα.

Η δεύτερη ευκαιρία στη ζωή είναι μια απόφαση που αφορά όλους μας.

Ζωγραφίζοντας τη θάλασσα τιτλοφορείται το βιβλίο σας. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος

λόγος που σας ώθησε να δώσετε τον συγκεκριμένο τίτλο;

Είναι ένας «ποιητικός» τίτλος, Συμβολίζει τον καθαρό ορίζοντα όπου τίποτα δεν

τελειώνει. Όλα μπορούν να αλλάξουν. Στα χέρια μας βρίσκονται τα πινέλα για να

ζωγραφίσουμε ένα καλύτερο μέλλον, ένα αισιόδοξο μέλλον.

Ποιο ήταν το κίνητρο που σας οδήγησε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;

Ήθελα οι ήρωές μου, η Λένα, αλλά και η Νατάσα, όπως και ο Ανδρέας να αλλάξουν

άρδην την καθημερινότητά τους και να κάνουν αυτό που πραγματικά που επιθυμούν.

Να πιάσουν τη ζωή από τα μαλλιά, που λένε. Όλοι οι ήρωες μου έχουν περάσει δια

πυρός και σιδήρου για να καταφέρουν να μην έχουν τύψεις για τις απαιτήσεις τους.

Πάντα ο δρόμος για τη δικαίωση είναι μακρύς και ανηφορικός…

Και αυτό θα ήθελα να ακουστεί περισσότερο απ’ όλα. Σε όλους μας αξίζουν

καλύτερα. Όποτε μας λέει το ένστικτό ότι πρέπει να φύγουμε από μια κατάσταση, θα

ήταν καλό να το ακούμε…

Για ποιο λόγο επιλέξατε την Κέρκυρα ως το μέρος που εξελίχθηκε η υπόθεση της

ιστορία σας;

Ανέκαθεν με ενθουσίαζε η Κέρκυρα, έχει υπέροχα τοπία, είναι γεμάτη μουσική,

χρώματα και ήθελα εκεί να επιστρέψει η ηρωίδα μου. Ήθελα οι αλλαγές στη ζωή της

να συμβούν στο συγκεκριμένο νησί.

Μέσα στο βιβλίο ο αναγνώστης συναντάει τη φράση…Πολλές φορές νομίζουμε πως

όσα κρατάμε μέσα μας κρυμμένα δεν μπορούν να μας βλάψουν πια. Θέλετε να τη

σχολιάσετε;

Πολλές φορές σπρώχνουμε τα προβλήματά μας κάτω απ’ το χαλί. Τα κρύβουμε, τα

θάβουμε και αυτά συσσωρεύονται, όμως πάντα καταφέρνουν να βγουν στην

επιφάνεια. Έχουμε μάθει δυστυχώς να εθελοτυφλούμε, αλλά όποτε αισθανόμαστε ότι

κάτι μας απασχολεί και δεν μπορούμε να το εκφράσουμε, τότε θα ήταν καλό να

επισκεφτούμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση

που μας απασχολεί. Το μόνο σίγουρο μέσα απ’ τη θεραπεία της ψυχανάλυσης είναι

ότι όλα αυτά τα σκόρπια κομμάτια θα μπορέσουν να γίνουν διαχειρισιμα.

Στις σελίδες του βιβλίου συνάντησα κατά τη γνώμη μου μία φράση που θεωρώ ότι οι

περισσότεροι την έχουμε βιώσει: «Όταν αγγίζουμε και γευόμαστε την ευτυχία

τρομάζουμε». Γιατί θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό;

Αισθάνομαι πως όλοι μας είμαστε μεγαλωμένοι και όσο περνάνε τα χρόνια, λόγω

εμπειριών κυρίως, γινόμαστε καχύποπτοι και δεν αφήνουμε τα συναισθήματά μας να

βγουν στην επιφάνεια. Ψάχνουμε ψεγάδια, ψάχνουμε κάτι -ασυνείδητα τις

περισσότερες φορές- να γκρεμίσουμε αυτό που ζούμε όταν είναι όμορφο, γιατί

αισθανόμαστε ότι η ευτυχία είναι κάτι ψεύτικο και μόλις αφεθούμε, θα γίνει κάτι και

όλα θα ισοπεδωθούν. Αυτό θεωρώ μας τρομάζει. Είναι καλό να κρατάμε μικρό

καλάθι που μας έμαθαν ακόμα και από το σχολείο, αλλά γιατί να το κάνουμε αυτό;

Έχουμε μάθει σε έναν τρόπο ζωής που όλα γίνονται τόσο γρήγορα. Όλα γύρω μας

τρέχουν κι εμείς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τους συγκεκριμένους ρυθμούς, όχι

για να ταιριάξουμε, αλλά για να αισθανόμαστε παρόντες. Θα πρέπει να

αφουγκραζόμαστε τις καταστάσεις. Να αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας και να

του προσφέρουμε ωραία πράγματα. Να αφεθούμε και να ζήσουμε με πάθος ότι μας

κάνει να αισθανόμαστε καλά, είτε είναι κάτι επιπόλαιο είτε είναι κάτι που ήρθε για να

μείνει.

Εξάλλου οι στιγμές δεν είναι αυτές που μετράνε κυρίως στη ζωή μας;

Ας ζήσουμε τότε!

Ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι-συνεργάτες σας που σας βοήθησαν στην ολοκλήρωση

του συγγραφικού σας ταξιδιού;

Πάντα η οικογένειά μου, οι φίλοι μου· οι άνθρωποί μου. Και θα ήθελα να πω ένα

μεγάλο ευχαριστώ στον εκδοτικό μου οίκο. Οι εκδόσεις Κάκτος βρίσκονται στο

πλευρό μου και είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μας.

Οι αναγνώστες που επιθυμούν να γνωρίσουν τα συναισθήματα που δημιουργούνται

στην ψυχή τους τη στιγμή που ζωγραφίζουν τη θάλασσα που μπορούν να

αναζητήσουν το βιβλίο σας, ώστε να το καταφέρουν έστω κι αναγνωστικά;

Το μυθιστόρημα είναι σαν τη θάλασσα για το συνδέσω με τον τίτλο του. Μπορούν να

το βρουν σ’ όλα τα βιβλιοπωλεία.

Ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης. Ευχόμαστε το βιβλίο σας

να είναι καλοτάξιδο και να βρει την πιο αγαπημένη θέση στην καρδιά των

αναγνωστών.

Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ για τη φιλοξενία και την υπέροχη συζήτηση που είχαμε,

κυρία Μαυρούδη. Σας εύχομαι τα καλύτερα σε εσάς και στο έργο που κάνετε.

Τα βιβλία πάντα μας ωθούν να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.

Να έχουμε μια χρονιά με υγεία, αγάπη και φως.

Όλα τα υπόλοιπα είναι στο χέρι μας.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το περπάτημα της Άτης -Κατερίνα Αλλαγιάννη

Οι Φαροφύλακες της Νύχτας- Στέλιος Δουλγεράκης

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΕΚΕΙ -Ιωάννα Παπασιδέρη